Rouwen met zachte handen en stille aandacht

Rouw heeft vele gezichten. Soms huilt het luid, soms verstilt het diep vanbinnen.
Verlies nestelt zich niet alleen in ons hart, maar ook in ons lichaam: in een gespannen schouder, een gesloten borst, een onrustige adem.
In die stilte, waar woorden tekortschieten…mogen mijn handen spreken.

In de afgelopen jaren zijn er verschillende mensen bij me gekomen in tijden van rouw. Verlies van een dierbare, een scheiding, het verlies van gezondheid of toekomstbeelden. Elke keer raakte het me weer hoe diep rouw in het lichaam doorwerkt. Hoe iemand ‘vast’ kan komen te zitten…in emoties, in energie, in zichzelf.

Maar ik heb ook mogen zien hoe alles weer kon gaan stromen.

An-Shen massage; thuiskomen in je lichaam

De An-Shen massage is zacht, traag en diep ontspannend.
Juist in een periode van rouw, waarin het hoofd overuren draait en het lichaam verstijfd raakt, brengt deze massage rust en ruimte.

Ik herinner me een cliënt die zei:
“Ik voel mijn lijf weer. En ook mijn verdriet, eindelijk.”
De aanraking nodigde haar uit om weer te zakken, om de pijn niet langer te dragen in haar schouders alleen.
Soms rolt er een traan, soms komt er een diepe zucht. En soms wordt er even helemaal niets gezegd.. en dat is ook helemaal oké.

TTC chakra balancering; als de energie vastzit

Rouw raakt ons energiesysteem. Chakra’s raken uit balans: het hartchakra sluit zich, het wortelchakra verliest houvast, het keelchakra blokkeert.
Tijdens een TTC sessie werk ik energetisch om blokkades te verzachten en weer stroming te brengen. Soms heel subtiel, soms voelbaar als een golf van loslaten.

Ik denk aan een man die zijn vader had verloren. Hij voelde zich ‘leeg’ en zei dat hij nergens meer contact mee had. Na een paar sessies merkte hij dat zijn energie terugkwam.
Zijn woorden: “Het lijkt alsof ik weer een beetje terugkom in mezelf.”

Dat is geen magie, dat is het lichaam dat langzaam, op z’n eigen tempo, weer opent.

Rouw heeft geen haast

In mijn praktijk mag rouw er zijn in al haar vormen.
Mijn behandelingen zijn geen oplossing, maar een bedding. Een plek waar je weer even kunt ademen, voelen, zijn. Waar je niets hoeft te doen, behalve aanwezig zijn met wat zich aandient.

Soms is dat verdriet.
Soms is dat stilte.
En soms… is het weer een glimlach.

Waar woorden stoppen, begint de taal van het lichaam.